Kaszuby

Muzyka i taniec zawsze towarzyszą Kaszubom. Kaszubi lubią się bawić, śpiewać i tańczyć, o czym świadczy duża ilość pieśni i tańców zachowanych do dziś. Mieszkańcy tego regionu mają swój odrębny język posiadający wiele cech starosłowiańszczyzny. Głównym walorem tańca kaszubskiego jest rysunek, wdzięk i oryginalność, a jego forma zachowuje wartości historyczno-artystyczne. Prezentowane w programie fragmenty taneczne są najstarszymi, znanymi prawie przez każdego mieszkańca tańcami stanowiącymi relikty kultury obyczajowej ludności kaszubskiej, a równocześnie są obrazem upodobań i dawnych zajęć ludności. Oto przykłady:

• zajęcia pasterskie obrazuje taniec "Owczarz", który wywodzi się z dawnych obrzędów powitania wiosny, kiedy pasterze wypędzali swe stada na pastwiska,
• zabawa "Naszej Nenki" ("Nasza Matka") jest bliska wesołej naturze dzieci,
• pracę rybaka w żywiole morskim odzwierciedlają tańce:
  • "Wełtok" (odmiana trojaka), w pierwszej części którego pracą rąk podkreślano ruch fal morskich, a w drugiej obrazowano wiry wód,
  • "Dzëk" mówi się o nim korsarski lub dziki taniec. Popisowa i zarazem najbogatsza forma tych tańców jest wyrazem zadowolenia i radości wynikającej z udanego wykonania trudnej pracy. Zrodziły się one z chęci pokazania sprawności i umiejętności tanecznych przed innymi i taki charakter zachowują grupy koncertujące zespołu;
  • wreszcie "Koseder", który jest pozycją wyjątkową i spełniał wśród mieszkańców tę samą funkcję co polonez. "Mali Gorzowiacy" tańcząc go na końcu wiedzą, że często rozpoczynał wszelkie zabawy taneczne i różne uroczystości rodzinne. Starzy Kaszubi powiadają, że dopóki istnieje "Koseder" - będą istniały Kaszuby.

Tańce kaszubskie w swoim repertuarze mają dwie grupy taneczne. Najmłodsza (III) wykonuje je w tzw strojach "świetlicowych", ale grupa II, która ma własne tańce i przyśpiewki nawiązujące do wielkanocnego chodzenia po dyngusie, ubrana jest w oryginalne stroje, uszyte specjalnie dla naszego zespołu na podstawie Atlasu Strojów Ludowych- Strój Kaszubski.